فواید پارافین تراپی پوست

شنیدن فواید پارافین تراپی پوست امروزه بر کسی چندان پوشیده نیست. برای اولین بار پزشکانی که می‌خواستند درد آرتروز بیماران خود را کاهش دهند، در دهه 1950 از موم پارافین استفاده کردند. از سه دهه بعد از آن یعنی دهه 1980، از موم پارافین به طور گسترده به عنوان زیبایی در پارافین تراپی پوست استفاده می‌شود. در مطلب فواید پارافین تراپی به طور مفصل صحبت کرده‌ایم اما امروز به شکلی اختصاصی می‌خواهیم در مورد فواید پارافین تراپی برای پوست دست، صورت و در حالت کلی پوست بدن صحبت کنیم.

پارافین وکس چیست؟

موم پارافین یک موم سفید یا بی رنگ نرم و جامد است که از هیدروکربن‌های اشباع شده ساخته شده است. از این موم اغلب در سالن‌های پاکسازی و مراقبت‌های پوستی و مراکز اسپا برای پارافین تراپی پوست بر روی دست‌ها، پوستک(کوتیکول)ها و پاها استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از پارافین وکس برای تسکین درد مفاصل و عضلات استفاده کرد.

علاوه بر پارافین تراپی پوست، موم پارافین کاربردهای زیاد دیگری نیز دارد. اغلب در روغن کاری، به عنوان عایق الکتریکی و برای ساختن شمع و مداد رنگی استفاده می‌شود.

فواید موم پارافین چیست؟

پارافین تراپی پوست دارای فواید آرایشی و درمانی زیادی است چند مورد از آن‌ها را به اختصار بررسی می‌کنیم.

خاصیت نرم کنندگی

در موارد آرایشی و زیبایی، موم پارافین اغلب روی دست‌ها و پاها استفاده می‌شود که در واقع همان  پارافین تراپی پوست می‌باشد. این موم خاصیت نرم کنندگی دارد که به نرمی و لطافت پوست کمک می‌کند. هنگامی که روی پوست اعمال می‌شود، رطوبت آن‌را افزایش می‌دهد و پس از اتمام درمان همچنان به افزایش سطح رطوبت پوست ادامه می‌دهد.

همچنین می‌تواند به باز کردن منافذ پوست و حذف سلول‌های مرده پوست کمک کند. در نتیجه می‌تواند به  ظاهری شاداب‌تر و صاف‌تر شدن پوست کمک کند.

تسکین درد

موم پس از اعمال روی بدن، ناحیه تحت درمان را می‌پوشاند و گرما را به دام می‌اندازد و بافت‌های اطراف را آرام می‌کند. این امر به ویژه برای درمان سفتی مفاصل و کاهش دردهای مرتبط با آرتروز، درد بافت عضلانی، بورسیت یا  آماس کیسه‌های مفصلی، التهاب تاندون و درد عضلات مفید است. اگرچه ممکن است برخی از کلینیک‌ها یا مراکز اسپا موم پارافین را بر کل بدن اعمال کنند؛ اما پارافین تراپی معمولاً بر روی برخی از اندام‌ها مثل دست‌ها و پاها استفاده می‌شود.

موم پارافین ممکن است برای کمک به تسکین درد در افراد مبتلا به موارد زیر به صورت پارافین تراپی پوست به خصوص بر روی دست‌ها استفاده شود:

• آرتروز
• روماتیسم مفصلی
• درد بافت عصبانی
• سایر مسائل مربوط به  پویایی مفاصل

در این مورد پارافین تراپی مانند نوعی گرما درمانی عمل می‌کند و می‌تواند به افزایش جریان خون، شل شدن عضلات و کاهش سفتی مفاصل کمک کند. موم پارافین همچنین می‌تواند اسپاسم و التهاب عضلانی را به حداقل برساند و کشیدگی لیگامنت‌ها را درمان می‌کند.

عوارض جانبی موم پارافین

موم پارافین در طول پارافین تراپی پوست بر روی صورت، دست‌ها، پاها و بدن اعمال می‌شود که به مرطوب کردن و نرم کردن پوست، کمک می‌کند. موم پارافین یک موم نرم ساخته شده از فرآورده‌های نفتی است و در آزمایشگاه آزمایش می‌شود تا اطمینان حاصل شود که استفاده از آن بر روی بدن ایمن و بهداشتی می‌باشد. پارافین خالص بی رنگ، بی مزه و بی بو است، اگرچه مدل‌های معطر آن نیز موجود است. اگر پارافین مایع بخورید یا بخار شمع پارافین را استنشاق کنید، ممکن است منجر به واکنش‌های نامطلوبی از جمله تهوع، استفراغ، سردرد یا حتی آلودگی بنزن شده که می‌تواند باعث ایجاد سرطان ریه شود؛ هیچ عارضه جانبی عمده‌ای برای کاربرد موضعی استاندارد ندارد.

عرق سوز

پارافین در دمای پایین‌تر از حد معمول ذوب می‌شود، به همین دلیل می‌تواند بدون ایجاد سوزش یا تاول در بر روی پوست، مورد استفاده قرار بگیرد.

با این حال، در افرادی که پوست بسیار حساسی دارند، پارافین تراپی ممکن است باعث ایجاد عرق سوز شدن بدن شود. عرق سوز شدن منجر به برجستگی‌های کوچک قرمز روی پوست می‌شود که می‌تواند باعث ایجاد خارش شود و ناراحت کننده باشد.

گردش خون ضعیف

پارافین درمانی برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، دیابت یا واریس توصیه نمی‌شود. برای افرادی که دیابتی هستند، این درمان می‌تواند منجر به احساسات غیر طبیعی، بی حسی و اختلال در گردش خون شود.

آسیب دیدن پوست

از آنجایی که پارافین از فرآورده‌های نفتی به دست می‌آید، افرادی که به مواد شیمیایی حساسیت دارند ممکن است در اثر پارافین تراپی دچار تورم یا جوش‌های جزئی شوند. در صورت بروز هرگونه بثورات پوستی یا زخم باز از درمان با موم پارافین خودداری کنید.

در نتیجه، در صورت داشتن مشکلات زیر نباید از پارافین وکس استفاده شود:

• گردش خون ضعیف
• بی حسی در دست‌ها یا پاها
• دیابت
• هر گونه جوش یا زخم باز

اگر حساسیت شیمیایی دارید، ممکن است در اثر پارافین تراپی پوست دچار تورم یا جوش‌های جزئی شوید. دلیل این امر این است که پارافین از فرآورده‌های نفتی به دست می‌آید.

در صورتی که پارافین تراپی را در خانه انجام می‌دهید، مراقب باشید که موم بیش از حد گرم نباشد؛ چراکه ممکن است آتش بگیرد. هنگام شروع پارافین تراپی دمای آن نباید بیش از 125 درجه فارنهایت (52 درجه سانتیگراد) باشد.

منبع: پارافین تراپی پوست بدن